Historia Władysławowa

Historia

Okolice obecnego Władysławowa zasiedlali od dawna Kaszubi, już w XIII wieku tworzyli oni rybacką społeczność utrzymującą się z połowów ryb i towarzyszących im zajęć. Prawo lokacyjne osada otrzymała w XIV wieku, a w XVII potwierdzenie praw lokacyjnych wydał Władysław IV, którego imię będzie później towarzyszyć tej okolicy.

Prawdziwa historia Władysławowa rozpoczyna się podczas zaślubin Polski z morzem, po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku. Piękno krajobrazu i podniosły charakter przedsięwzięcia, któremu przewodził Generał Haller, sprawiły, że oficer ppłk. Henryk Bagiński zdecydował się zakupić kilkadziesiąt hektarów ziemi. Powstała w ten sposób osada przyjęła nazwę „Hallerowo”, a znajdowała się w obrębie Wielkiej Wsi, wioski, której dzieje rozpoczynają się jeszcze w XIII wieku. Wspólne przedsięwzięcie Aleksandra Andrzejewskiego, rodziny Trolińskich i kilku innych właścicieli ziemskich z okolicy, pozwoliło stworzyć niewielkie nadmorskie letnisko o wdzięcznej nazwie „Wielka Wieś Hallerowo”. Jeszcze przed 1925 rokiem we wsi, dotąd rybackiej i biednej, poławiają sie pierwsze wille, pensjonaty. Swoje domy, piękne drewniane bryły, posiadali – Jan Dworzański, adiunkt gen. Hallera, Bagińscy, którzy zainwestowali w pensjonat „Warszawianka”, Andrzejewscy posiadali pensjonat „Solmare”. Okoliczna ludność pomna wartości patriotycznych, przepełniona pragnieniem szerzenia kultury, założyła Towarzystwo Przyjaciół Hallerowa, które to inicjowało rozwój osady i rozsławienie jej, przynajmniej na terenie Polski. Towarzystwo przyczyniło się do powstania pierwszego w osadzie kościoła, realizując projekt kaplicy p.w. Św. Wojciecha.